Dodaj do tego jeszcze manipulowanie faktami historycznymi, i nadęty patos bohaterski. Scena kiedy zamiast spodziewanych posiłków na zagrożony odcinek frontu przyjeżdża Chór Aleksandrowa i śpiewa do słuchawek polowych telefonów dowódcom odcinków, jest po prostu komicznie patetyczna mimo na siłę budowanego patriotycznego i wzniosłego nastroju. Wyzwolenie jest filmem o wiele bardziej ciekawym, nawet jeśli się pominie efekty specjalne scen batalistycznych. Do szewskiej pasji doprowadzało mnie robienie z niemieckich generałów zadufanych w sobie imbecyli.